Sołtys wsi Przyszowa – I
Józef Majka
Rada Sołecka:
- Teresa Szymańska
- Janusz Sopata
- Sabina Sikoń
- Bogumił Tokarczyk
- Marek Wojcieszczak
Dwór Przyszowski
Wzniesiony około 1580 roku. przez ród Wierzbiętów, mieścił do niedawna szkołę podstawową (ryc.1).
Pomimo licznych przebudów tego obiektu odnaleźć tu można ślady dawnego obronnego dworzyszcza – jeszcze u schyłku XIX w. stała tu piętrowa baszta, wzniesiona w 1600 r, z otworami strzelniczymi, wykorzystywana jako… spichlerz.
W otoczeniu piękna grupa starodrzewu – resztki dawnego parku dworskiego. Poniżej budynek nowej szkoły podstawowej oddany do użytku w4 1998 roku, w którym od 1999 roku mieści się również Gimnazjum(ryc.2).
Położenie
Przyszowa to rozległa wieś położona w dolinie rzeki Słomki. Przysiółki i osiedla malowniczo porozrzucane są po stokach Łyżki (807 m), Pępówki( 777 m) i Piekła( 660 m). Możliwość odbywania zdrowotnych wycieczek i spacerów oraz kąpieli rzecznych.
Sołectwo – Przyszowa
Historia
Pierwsze wzmianki są już w roku 1326 kiedy to powstała parafia w Przyszowej. Pierwszymi historycznymi właścicielami Przyszowej byli Wierzbiętowie . W XVII w właścicielami części Przyszowej był rycerski ród Dunin – Wąsowiczów który szczególnie wsławił Krzysztof oficer Stefana Czarnieckiego.
Kościół w Przyszowej pod wezwaniem św. Mikołaja – biskupa został zbudowany w latach 1901 – 1906 w miejsce poprzedniego, drewnianego kościoła z 1812 r według projektu architekta Teodora Talowskiego
– neogotycki został zbudowany z kamienia i cegły, pierwotnie kryty dachówką a obecnie blachą.
– wzniesiony na planie krzyża, jednonawowy z kaplicami o charakterze transeptu. Wnętrze nakryte sklepieniami neogotyckimi. Bogaty detal architektoniczny, kamieniarski i neogotycki
W fasadzie frontowej- okno z ozdobną rozetą, nad nim kamienny posąg Chrystusa Ukrzyżowanego.
Polichromia wnętrza, ornamentalna i figuralna, malowana w 1939r przez Adama Miksza.
W wyposażeniu – 5 ołtarzy z różnych okresów:
– główny 1953-1955, neogotycki, projektowany przez Czesława Denczowskiego; w nim obraz Ukrzyżowania; barokowy z XVIII w. pochodzący ze starego kościoła
– dwa ołtarze boczne ,neogotyckie, wykonane w ok. 1907 r przez Wojciecha Samka. W jednym z nich znajduje się obraz Maryi z Dzieciątkiem przeniesiony ze starego kościoła, czczony od wieków przez parafian, Jako Cudowny obraz Matki Bożej „Wspomożenia Wiernych” oraz obraz Cudowny Przemienienia Pańskiego. Ambona późnobarokowa z XVIIw, Chrzcielnica kamienna , wczesnobarokowa z 1617r , z kartuszami na których są herby: Strzemię i Ostroga oraz inicjały fundatora Z.K.i M.W.
