W odległości 3 km od Łukowicy, we wsi Świdnik, położonej w dolinie rzeki Słomki, u ujścia do niej Potoku Łukowickiego, znajduje się zabytkowy dwór alkierzowy, pochodzący z XVIII w. Zajmuje on czołową pozycję wśród polskich dworów pochodzących z tego okresu. Niedawno został włączony do małopolskiego „Szlaku Architektury Drewnianej”. Otoczony jest pięknym , starym parkiem, w którym na szczególną uwagę zasługuje brzozowa aleja, ocieniająca drogę dojścia do dworu.
Główna część dworu jest prostokątna, jednokondygnacyjna z niskim, cztero kolumnowym gankiem od frontu i facjatą od tyłu. Na narożnikach korpusu głównego usytuowane są cztery jednokondygnacyjne alkierzyki. Całość budynku nakryta jest dachem gontowym, a wewnątrz na szczególną uwagę zasługują dwa dwukondygnacyjne kominki: jeden z ramą ornamentalną i maszkaronem, drugi skromniejszy, ozdobiony jedynie ornamentem. W parku dworskim stoi mocno zdewastowana kaplica murowana, pochodząca również z XVIII w. Wybudowana została na grobie zamordowanych tu Arian. Szczególnie cenny jest jej kamienny portal i żelazne drzwi (XIII w.). Nie opodal znajdują się resztki dawnego zboru ariańskiego.