We wsi Przyszowa, położonej w dolinie Słomki między górami Łyżką (807 metrów n.p.m.) i Piekłem (660 metrów n.p.m.) stoi murowany, neogotycki kościół parafialny, wzniesiony w latach 1906 – 1909, na miejscu poprzedniego.
Jego projektantem był Teodor Talowski, a ornamentalną i figuralną polichromię wnętrza wykonał w 1939 r. Adam Miksz. W wyposażeniu chrzcielnica kamienna z 1614 r. warto zobaczyć w bocznym ołtarzu kopię drewnianej, gotyckiej figury Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Oryginał pochodzący z końca XIV w. znajduje się w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie. „Madonnie z Przyszowej” poświęcił swój wiersz Jerzy Harasymowicz w tomiku „Madonny Polskie”. Godny obejrzenia w Przyszowej jest niedawno odrestaurowany dworek Żuków-Skarszewskich. Było to niegdyś ogromne dworzyszcze z XVI w. – jeszcze sto lat temu stała tu piętrowa baszta – ale zostało znacznie zniszczone w czasie bitwy pod Limanową w 1914 r. i później przebudowane. Niedaleko, w byłym parku dworskim warto zobaczyć kilka ogromnych, kilkusetletnich dębów. w dwudziestoleciu między wojennym na terenie tego parku został założony przez doktora Żuk-Skarszewskiego Zakład Wodolecznictwa.