Łukowica
Łukowica to duża i ludna wieś, słynąca ze wspaniałych sadów jabłoniowych i śliwowych. Wieś istniała już w 1326 r., była niegdyś własnością rycerską należącą do rodu Jastrzębców, a później Sędzimirów. W XVI i XVII w. ośrodek działalność arian. Spędził tu kilka lat dzieciństwa znakomity polski historyk – Ludwik Kubala (1838- 1918). Zabytkowy kościół parafialny, drewniany, z XVI w., zbudowany na zrąb wieża konstrukcji słupowej. Na ścianie wschodniej prezbiterium Ogrojec z posągami z XVII – XIX w, Przy wejściu do kruchty cenne malowidło z XVIII w., ołtarz główny z końca XVII w., dwa boczne z wieku XVIII. Chrzcielnica kamienna z 12693 r., trzy konfesjonały rokokowe, organy w tym samym stylu. Na wieży dzwon z 1752 r. Jadąc do Limanowej autobusem, w miejscowości Świdnik miniemy stojący w otoczeniu starych drzew zabytkowy dworek z XVIII w. z charakterystycznymi alkierzami usytuowanymi na rogach budynku zasadniczego . Jest to jeden z najciekawszych zachowanych obiektów tego typu na ziemiach Polskich. Trasa w większości wiedzie doliną rzeki Słomki – dopływu Dunajca. W dolinie tej rzeki położona jest m.in. wieś Przyszowa. Neogotycki kościół z początku XX w., wewnątrz, w ołtarzu bocznym, cenna gotycka figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem (XIV w.) zwana Madonną z Przyszowej. Tuż za Przyszową przysiółek Berdychów – miejsce urodzenia znakomitego polskiego malarza, teoretyka sztuki i poety – Tytusa Czyżewskiego ( 1880 – 1945).
Przykładowe trasy wycieczek
- Na Modyń (1029 m npm)
- Na Jeżową Wodę (888 m npm)
Na Modyń (1029 m npm) kopulasty
Rozchodzący się szerokimi grzbietami, porośnięty wspaniałymi lasami szczyt górski, położony ok. 12 km na pd. od centrum Limanowej. Wspaniała i rozległa panorama rozciągała się z wysokiej wieży triangulacyjnej, która stała na samej wierzchowinie (zwaliła ją wichura w 1981 r.). Niezapomniany widok rozciąga się z podszczytowej polany (ok. 1 min. od szczytu, kierunek pd.): od wsch. panorama na Beskid Sądecki ze Skałką (1168 m npm.), Dzwonkówką (984 m npm.), Suchym Groniem (945 m npm.): w dole – dolina Dunajca, w której leżą wsie: Łącko, Zabrzeż i Tylmanowa: ku pd. Pieniny, łatwo rozpoznawalne po skalistej formie Trzech Koron ( 982 m npm.)., dalej, ku zach. potężne pasmo Gorców, w którym łatwo wyróżnić można szczyty: Marszałek (828 m npm.), Lubań Wielki (1211 m npm.), Twaroga (845 m npm.), Runek (1005 m npm.), Gorc (1229 m npm.) i Kudłoń (1276 m npm.). Ze stoków wsch. i pn. widoki na ograniczoną od pn. stokami Ostrej (928 m npm.) i Jeżowej Wody ( 888 m npm.) dolinę Jastrzębika, w której położone są wsie Młyńczyska i Jastrzębie.
Wariant – A z Limanowej za znakami niebieskimi (początek szlaku przed Muzeum Ziemi Limanowskiej), przez Jabłoniec i Golców – ok. 3.30 godz.. Droga długa, ale obfitująca w wiele miejsc widokowych ( Jabłoniec, osiedle Majeż, Golców, osiedle Morgi).Przechodzimy m in. przez wspaniały niegdyś , ale mocno już dzisiaj przetrzebiony Księży Las, okrywający pn.stoki Ostrej i Cichonia, należący niegdyś do parafii limanowskiej, las przecina wijącą się serpentynami szosa Limanowa – Kamienica.
Wariant – B autobusem PKS ( linie do Szczawy, Mszany Dolnej przez Szczawę, do Jadamwoli) dojeżdżamy do przystanku Ostra, usytuowanego na pzrełęczy górskiej oddzielającej szczyty Ostrej (928 m npm.) i Cichonia (929 m npm.). Szosa w tym miejscu osiąga wysokość dokładnie 800 m npm – wspaniały widok ku pd. na dolinę Jastrzębika, Modyń, Beskid Sądecki i Gorce z Gorcem na czele (1230 m npm). Z przełęczy kierujemy się dalej szosą w kierunku pd., opadającą teraz w dół. Spotykamy tu znaki niebieskie, prowadzące z Limanowej, które po ok. 1 km od przełęczy skręcają na pd.wsch. Z przełęczy na szczyt Modynia ok. 1 godz. Powrót: Wariant a) za znakami niebieskimi schodzimy tą samą drogą do przystanku Ostra – ok. 45 min. skąd do Limanowej powracamy autobusem PKS; Wariant b) za znakami niebieskimi idziemy dalej w kierunku pd., schodząc po ok. 1 godz. marszu do wsi Zbludza, skąd do Limanowej również powrót autobusem PKS.
Na Jeżową Wodę (888 m npm)
Środkową kulminację ułożonego w kierunku wschodnim pasemka położonego na pd. od Limanowej; w tym paśmie wyróżniają się jeszcze cztery szczyty Ostrej (928 m. npm ) i Okowańca (807 m. npm ). Celem wycieczki jest wylesiony i widokowy garb Jeżowej Wody – rozległe panoramy ku. pn. Idąc od zach. widzimy: Ostrą, Moglielicę (1171 m. npm), Ćwiliń (1060 m. npm), Śnieżnicę (1006 m. npm ), Łopień (951 m. npm), Golców (756 m. npm ), Kostrzę (730 m. npm), Kamienną (805 m. npm), całe Pasmo Łososińskie z Sałaszem (909 m. npm) i Jaworzem (921 m. npm ); od wsch, panoramę zamykają wyniosłości Litacza (652 m. npm) i Łyżki (807 m. npm). W partiach szczytowych Jeżowej Wody malowniczo położone osiedle o tej samej nazwie – jedno z najwyżej usytuowanych w Beskidzie Wyspowym. Szczyt był dawniej z dala łatwo rozpoznawalny po samotnie stojącym potężnym modrzewiu, który jednak został zniszczony przez piorun i później ścięty. Najdogodniejsze znakowane wejście na Jeżową Wodę prowadzi z przełęczy między Ostrą a Cichoniem, dokąd z Limanowej dogodny dojazd autobusami PKS (linie od Szczawy, Mszany Dolnej przez Szczawę i do Jadamwoli). Z przełęczy kierujemy się za znakami zielonymi utrzymując cały czas kierunek wschodni. Początkowy odcinek to mozolna wspinaczka na szczyt Ostrej – nagroda za zmęczenie są piękne widoki rozciągające się z zachodnich zboczy tego szczytu. Widać stąd m.in. potężne, rozchodzące się zalesionymi garbami gniazdo Mogielicy kryjące się częściowo za garb sąsiada Ostrej – Cichonia. Ku pd.zach/ potężne pasmo Gorców : przy dobrej pogodzie horyzont południowy zamyka panorama szczytów pienińskich i Tatr Bielskich. – Szczyt Ostrej / wieża triangulacyjna/ osiągamy po ok. 20 min. Dalej szlak prowadzi grzbietową drogą leśną – na Jeżową Wodę docieramy po ok. 1 godz. marszu. Nie chcąc wracać tą samą drogą kierujemy się dalej za znakami zielonymi ku wschodowi i po ok. 1.30 godz dochodzimy do Łukowicy, skąd do Limanowej dogodne połączenia PKS